Меркаваньні

• 12 сакавіка 2020 а 19:15

  Васіль Герасімчык

  Адрэзаная галава Ігната Грынявіцкага

  Пасля замаху Ігната Грынявіцкага на цара Аляксандра II адрэзаную галаву першага змясцілі ў слоік са спіртам і выставілі ў пецярбургскай камендатуры паліцыі на ўсеагульны агляд – бо не маглі апазнаць асобу царазабойцы. Піша Васіль Герасімчык.
• 9 сакавіка 2020 а 14:21

  Юры Пацюпа

  Ермаловіч як заснавальнік нацыянальнай парадыгмы гісторыі

  Прафесійных гісторыкаў, асабліва замежных, ацэнка гістарычных працаў Міколы Ермаловіча часта ставіць у тупік. Як можна ацэньваць тое, што ў прынцыпе супярэчыць уяўленню пра рамясло гісторыка? Але Ермаловіч бярэ харызмай і інтэлектуальнай смеласцю, таму будзе надоўга яшчэ ў сэрцах беларусаў. Піша Юрась Пацюпа.
• 9 сакавіка 2020 а 11:11

  Уладзіслаў Гарбацкі

  У тарашкевіцы не абыйсьціся бяз слова “Летува”

  Слова "Летува" і вытворныя ад яго за сваю амаль стагадовую гісторыю ўжываньня ў беларускай мове здабыло ў ёй пэўныя правы грамадзянства, таму не выпадае адмовіцца ад яго ў імя пурыстычных установак. Піша Уладзь Гарбацкі.
• 5 сакавіка 2020 а 13:49

  Інэса Кур'ян

  Менская гарадская легенда: горад-дух паміж дзвюх рэк

  Гіпотэза пра перанясенне Менска з Менкі на Нямігу абапіраецца на вельмі познія рэканструкцыі, распачатыя пасля далучэння беларускіх земляў да Расейскай імперыі. Мікалай Карамзін атаясаміў Нямігу з Нёманам. Мянчук Зарыян Далэнга-Хадакоўскі быў першым, хто ідэнтыфікаваў летапісную Нямігу з безназоўным раўчуком пасярод старога Менску. А што, калі Няміга і ёсць Менкай?
• 26 лютага 2020 а 19:06

  Сяргей Грунтоў

  Кароткія ўводзіны ў антрапалогію беларускіх мужчынскіх шкарпэтак.

  Шкарпэткі – гэта тайныя экраны сэксуальнасці, а ледзьве заўважныя палоскі на іх могуць адпавядаць месцу беларушчыны ў нашым грамадстве. Піша Сяргей Грунтоў.
• 24 лютага 2020 а 19:34

  Юры Пацюпа

  Гарбата ці чай, чайнік ці імбрычак? або Як не стаць Бурыданавым аслом

  Сваё важкае слова ў бурлівай дыскусіі, якая не першы тыдзень ідзе ў сацыяльных сетках, як правільна – «гарбата» ці «чай», «чайнік» ці «імбрычак» і г.д. – прамаўляе Юрась Пацюпа.
• 19 лютага 2020 а 19:02

  Сяргей Запрудскі

  Аб шкодзе папулярызатарскай філалогіі: што капуста – то не гарбата

  Знайшлі мужнасць гаварыць па-беларуску? Знайдзіце мужнасць не слухаць розных самазваных аўтарытэтаў, якія тлумяць вашу галаву. Піша Сяргей Запрудскі.
• 14 лютага 2020 а 16:24

  Васіль Герасімчык

  30% беларускага кантэнту ў тэлеэфіры. Тэлеканалы больш за 10 год парушаюць закон, а дзяржава глядзіць на гэта скрозь пальцы?

  Навіна ад міністэрства інфармацыі, што да канца 2020 года на тэлебачанні павінна быць не менш за 30% беларускага кантэнту, аказваецца не навіна, а паўтарэнне заявы, якую год назад зрабіла тагачасная кіраўніца адміністрацыі прэзідэнта Беларусі Наталля Качанава. Васіль Герасімчык – аб тым, дзе канчаецца інфармацыя і пачынаецца маніпуляцыя.
• 14 лютага 2020 а 14:29

  Віталь Станішэўскі

  Бульбяны дэлірый

  Большасць беларусаў ведае пра сваю краіну і свой народ па данясеннях з “рускага свету”, таму іх уяўленні пра сваю культуру грунтуеца на імпартаваных з Усходу стэрэатыпах. Піша Віталь Станішэўскі.
• 14 лютага 2020 а 13:31

  Сяргей Грунтоў

  Край дзікіх еўрапейцаў, непрымірымых ворагаў працы і цвярозасці

  Расійскі падарожнік 200 гадоў назад назваў беларусаў "дзікімі еўрапейцамі". Трапны, хоць і парадаксальны выраз, у тым ліку таму, што Еўропа застаецца для нас ментальным канструктам, і мы інстынктыўна аддаём перавагу "парадку" і "чысціні", а не свабоде і грамадзянскім вартасцям.