Ці можна адначасова асуджаць беларускую дзяржаву за тое, што пры ёй беларуская мова дыскрымінуецца, і адначасова заклікаць яе, каб яна карала прыватных асоб за абразу беларускай мовы? Ці дарэчна, калі дзяржава карае прыватную асобу за абразу беларускай мовы? Аб культурных войнах у сённяшнай Беларусі піша новы аўтар Газеты ARCHE Аляксей Кажарскі.

Ментальная карта свету беларуса практычна прыземленая. Кірункі ў ёй вызначаюцца пошукам беларусамі лепшай долі ў вялікім свеце. Піша Сяргей Грунтоў.

Выступаючы ў ролі змагара з антысемітызмам, Расея ў чарговы раз пазіцыянуе сябе ў якасці міратворцы. Аб тым, наколькі пераканаўчы гэты імідж, і якімі сродкамі адбываецца яго стварэнне, піша Інэса Кур'ян.

Каб жа Зянон Пазьняк увесну 1996 г. не пакінуў Беларусь, яго б не пакінулі ў жывых. Піша Сяргей Навумчык.

Зянон Пазьняк – яркі лідар нацыянал-дэмакратычнага руху ў Беларусі канца 80 – пачатку 90-х – насуперак уласным амбіцыям і меркаванням найбліжэйшых паплечнікаў даўно перастаў быць беларускім палітыкам, г.зн. асобай, здольнай ставіць і эфектыўна дасягаць пастаўленыя палітычныя мэты ў краіне. Аглядальнік газеты ARCHE Валер Булгакаў – аб тым, чаму так сталася.

Што такое навамоўе?  Гэта моўны стыль палітычнай прапаганды нацысцкай Германіі ці СССР.  Меркаванні, якія прывязваюць гэты тэрмін да сучаснага грамадска-палітычнага жыцця ў Беларусі, не пераконваюць. Піша Вячаслаў Залуцкі.

Наш эратызм – не вясёлы і гуллівы па-амерыканску. Ён безвыйсцёвы, закупораны саўком. Піша Паўліна Каржакова.

Услед за нацыянальным і сацыяльным вызваленнем павінна прыйсці гендарнае. Ёсць думка, што існуючую мову трэба “выправіць”, вычысціць з яе "маскулінны шавінізм". Цалкам у рэчышчы новых павеваў фемінізацыя прапісана нават у новых правапісных зменах ва Украіне.